Vrije tijd @ India

Hoi hoi

In de voorbije blogberichten hebben we het vooral gehad over het schoolgebeuren... In dit blogbericht willen we graag eens vertellen, wat we in onze vrije momenten doen. Want daarin beleven heel wat.

Vorige week vrijdag 15/02/08 zijn we op rondrit geweest doorheen Auroville (dit is de stad waar wij verblijven). Hoewel wij hier dus al enige tijd verblijven stonden we er van verbaast dat deze stad zo groot was.

Een stukje geschiedenis

De universele stad Auroville werd geïnaugureerd op 28 februari 1968, toen jongeren uit 124 landen en uit alle 23 staten van India een handvol aarde uit hun vaderland deponeerden in een marmeren urn in het centrum van Auroville. Hiermee symboliseerden zij de geboorte van een stad die gewijd is aan de eenheid van de mensheid.

Gebaseerd op het werk en de visie van Sri Aurobindo en De Moeder, is Auroville bedoeld als een plaats voor de manifestatie van een werkelijke menselijke eenheid in verscheidenheid. Hierin presenteert ze zich als een laboratorium voor de volgende stap in de menselijke evolutie.

Auroville heeft vier keer de unanieme goedkeuring van de Algemene Vergadering van UNESCO gekregen. Regeringen, de internationale gemeenschap (bijvoorbeeld de Europese Unie), internationale organisaties en niet-gouvernementele organisaties (NGO's) in en buiten India hebben verschillende ontwikkelingsprogramma's ondersteund. Donaties zijn verkregen van stichtingen in Europa en de Verenigde Staten, van Auroville International centra en van individuele weldoeners van over de hele wereld.

De planning is dat Auroville ooit 50.000 inwoners zal tellen, van over de hele wereld. De stad is gelegen op een laag plateau aan de zuid-oost kust van India, enkele kilometers ten noorden van Pondicherry.

In het centrum staat de Matrimandir, de "ziel van Auroville"; een plek voor individuele concentratie. Rondom de tuinen van de Matrimandir ontvouwen zich de vier zones - de industriële (noorden), culturele (noord-oost), residentiële (zuid/zuid-west) en internationale (west) zone - elk waarvan zich richt op een belangrijk aspect van stedelijke activiteiten.

Het mooiste wat we die dag waarschijnlijk bezocht hebben en wat ons waarschijnlijk het meest zal bij blijven is Upasana Design Studio. Zij staan achter de uitvinding van het popje 'Tsunamika' wat dan uitgemond is in een groots project.

Wie/wat is Tsunamika?
The Tsunamika dolls comes to you unconditionally. There is no price tag. They are gifts for you as well as for the one's you love. You may order as many as you wish!

She is a symbol, a living symbol with her own life.

As her name suggests, she is a child of tsunami;
The tsunami that changed the lives of millions.
She is the memory of Tsunami...

She has been hand-made by women,
The women who live by the ocean,
The women whose lives changed forever after the tsunami,
The women who are exploring a new way of living,
The women who are empowering themselves.
Tsunamika is an expression of their creative fire;
Through Tsunamika they enter a new & wider world.

She is made out of bits and pieces of cloth
Left over from other works;
Made from what is known as waste.
There is nothing called waste in Nature,
Everything has its creative role.
Everything can be living & beautiful,
As Tsunamika is …

She is a living message,
A message of a new way of living
In which Life is respected.
A message of the Oneness of Life
In which love has a place.
A message of the sacredness of life
In which we can celebrate, together.

And life can be very simple
Like Tsunamika is.
She is our beloved.
She has touched many lives.
Now, she is here.
With you!

Tsunamika
Born in Auroville

Naast het project 'Tsunamika' hebben zij nog gelijkaardige projecten lopen. Bvb. het uitdelen van 'zakken' waar de mensen hun boodschappen kunnen indoen, zodat zij geen plastiek zakken zouden gebruiken (milieubewust dus). En dit alles gebeurt ook gratis!
Zaterdag 16/02/08

Deze dag zijn we op rondtour geweest in Pondycherry, daar hebben we tempels, museums,..bezocht. Hieronder vind je alvast enkele foto's terug van deze dag.

Deze leuke uitstappen hebben we afgesloten met een drankje in de cocktailbar 'poudou poudou'. En sommige onder ons zijn ook nog naar een 'undergroundparty' getrokken.


Zondag was het natuurlijk 'lesvoorbereidingendag' geblazen, want daarvan blijven wij natuurlijk ook niet gespaard!

groetjes

lesgeven in India

Dag iedereen,

Zo onze eerste lesweek zit er ook al op. Ondanks het feit dat de week voorbijgevlogen is, verliep niet alles van een leien dakje. Het is echt niet evident om hier les te geven, de manier van lesgeven verschilt enorm met die van ons.

Enkele knelpunten die wij ondertussen al ondervonden hebben:

• Het is bijna onmogelijk om op onze manier les te geven

De leerlingen zijn niet instaat om logisch na te denken. Hier geeft de leerkracht altijd het antwoord en de leerlingen moeten het gewoon herhalen, memoriseren,... Zonder dat ze het begrijpen, want als je hen een toepassing geeft, kunnen ze het antwoord niet vinden. Want de leerkracht heeft het niet voorgezegd en het antwoord staat niet in hun boek.

Vb. Shari en Ilke vroegen aan de leerlingen welke vrucht ze verkregen van een 'peachtree', hier konden ze niet op antwoorden. Na het geven van enkele voorbeelden (appelboom, bananenboom,...) konden ze de vraag toch beantwoorden.

• De leerlingen hebben geen eigen mening

Vb. Mieke en Annelore gaven een voordrachtles, hierin werd gevraagd wat de leerlingen vonden van het gedicht. Hier konden ze niet op antwoorden. We kunnen dus besluiten dat de leerlingen altijd de mening van de leerkracht overneemt. Vinden Mieke en Annelore het een mooi gedicht, vinden ook de leerlingen dat.

Oorzaak ligt waarschijnlijk bij de manier van lesgeven hier. Waarbij de leerlingen geen inbreng hebben en alles van de leerkracht komt. Indien de leerlingen toch iets proberen te zeggen of een fout antwoord geven, worden ze gestraft met een stokslag.

• Examens

Doordat wij hier lesgeven zijn de examens al 3 weken uitgesteld, zodat wij zeker genoeg kunnen lesgeven. Maar wij voelen tijdens het lesgeven ook de druk die er nu op de school heerst. De leerstof (het boekje) MOET afgewerkt worden. Het nadeel hierbij is dus dat we niet veel ruimte hebben om te experimenteren, dit zou ten nadele zijn van de leerlingen.

Wel hebben we besloten om de week na de examens een sportweek te organiseren volgens onze normen. Zodat wij onze creativiteit ook eens de vrije loop kunnen laten gaan. We zullen deze week dus vooral vele nieuwe sporten intruduceren en lesgeven rond het thema sport. Waarom we dit thema gekozen hebben: ze hebben 1 uur per dag sport, maar dit beperkt zich tot enkele spelen en niet iedereen is verplicht om mee te doen.

Na deze sportweek hopen we dat ze tot enkele nieuwe inzichten gekomen zijn. Ook geven wij elke week nieuw sportmateriaal cadeau aan de school. Zo hebben we vorige week 7 ballen cadeau gegeven. Hier waren ze zeer tevreden mee.

• Orde en tucht in de klas

Voor ze de klas binnnegaan verloopt alles heel gestructureerd. Maar eens in de klas heerst er de grootste chaos. Leerlingen roepen, verlopen van plaats, gaan de klas uit, praten, letten niet op, slapen, .... Wanneer wij aan de leerlingen vragen om stiller te zijn of een andere opmerking geven luisteren ze hier niet naar, want ze luisteren maar als je hen een stokslag geeft. En aangezien wij dit niet doen.... ondervinden wij wel moeilijkheden! Natuurlijk hebben wij hiervoor al een oplossing gezocht: 'afsprakenbord'. In iedere klas hangt nu een blad omhoog met de afspraken op, als ze zich niet aan de afspraken houden worden ze niet beloond op het einde van de week. We ondervinden dat dit langzaam maar zeker z'n vruchten afwerpt.

Ondanks de vele problemen en hindernissen die wij ondervinden krijgen we veel dankbaarheid terug en staat de directeur open om nieuwe methodes toe te passen. En dit alles zorgt ervoor dat we toch enthousiast blijven en er het beste van maken.

Ps. in de diavoorstelling vind je meer foto's terug van ons!

Ons schooltje

Zoals beloofd zijn we hier met ons volgend blogbericht. Deze keer gaan we iets meer vertellen over de school waar we zullen lesgeven namelijk ' The Mother Theresa Englisch School'. Maandag 4/02/2008 zijn we voor het eerst naar ons schooltje geweest. Ons schooltje telt zo'n 350 leerlingen van 4-15 jaar oud (ongeveer). Daarnaast zijn er 20 personeelsleden.

Na een hectische rit kwamen we 5 minuutjes te laat aan in onze school. De leerlingen waren al bezig met hun ochtendritueel: ze moeten in rechte rijen staan en verschillende gebeden opzeggen, daarna geeft de directeur een korte speach. Ten slotte moeten ze een groet uitbrengen en mogen ze naar hun klaslokaal gaan.

We werden in de school met open armen ontvangen! Zo kregen we allen een bloemenkrans, om ons welkom te heten.

De kinderen zijn hier echt ongeloofelijk. Bij alles wat ze vragen, zeggen,... komt het woordje 'Miss'. Ze zijn superbeleefd.

Toch is er een groot verschil merkbaar met kinderen in België. De kinderen hier moeten alles vanbuiten leren en alles herhalen wat de leerkracht zegt. In feite apen ze gewoon de leerkracht na. Met als gevolg dat de leerlingen in feite niet begrijpen wat ze leren. Als je hen een toepassing vraagt van de geziene leerstof, kunnen ze er meestal niet op antwoorden. Maar we moeten er wel bij zeggen dat de kinderen hier wel sterk zijn op vlak van wiskunde. De leerstof die ze hier in de lagere school zien, zien wij pas in het middelbaar. Ook leren ze hier vanaf 3 jaar al lezen en schrijven!

Het verloop van 1 dag in ons schooltje

• De school start om 9 uur
• Period I : 9.10uur tot 9.50 uur
• Period II: 9.50 uur tot 10.30 uur
• Period III: 10.30 uur tot 11.10 uur
• Interval
• Period IV: 11.20 uur tot 12 uur
• Period V: 12 uur tot 12.40 uur
• Lunch
• Period VI: 13.30 uur tot 14.10 uur
• Period VII: 14.10 uur tot 14.50 uur
• Period VIII: 14.50 tot 15.30 uur
• Homework: 15.30 tot 16 uur
• Coaching: 16 uur tot 17.30 uur

Welke vakken ze allemaal hebben?
Engels, Tamil, Wiskunde, Wetenschappen, Sociale wetenschappen, Menselijke kennis, Playtime (=kan je verglijken met het sporten bij ons). We moeten er wel bij zeggen dat ze hier niet zoveel zien per les als bij ons. In feite zien ze hier maar 1 pg of nog niet per dag en derest van de week herhalen ze die ene pagina.

Vaak komen er leerkrachten ook niet opdagen. En dat blijkt hier de normaalste zaak van de wereld te zijn en dan zitten de kinderen gewoon het hele lesuur alleen in de klas.

Problemen die we nu al ondervonden hebben: het Engels wat zij spreken kunnen wij moeilijk verstaan, het lijkt erop dat ze aan het zingen zijn. Vaak spreken ze de woorden uit zoals ze geschreven worden, het wordt ook zo aangeleerd.

Na de observatieweek steken wij vanaf deze week de handen uit de mouwen! Wij zullen de vakken Engels, Wetenschappen en Wiskunde onderwijzen.

Binnenkort zal je in de diavoorstelling meer foto's terugvinden.

groetjes van ons allen!

Eerste blik op India

Hellow hellow

Zo hier zijn we met ons volgende blogbericht...We zullen eens vertellen wat we zoal de voorbije dagen uitgespookt hebben.

Zondag

Voormiddag

Deze nacht hadden we allen beter geslapen dan de voorbije nacht. Rond 8.30 u hebben we ontbeten (boterham met nutella (ja kennen ze hier ook :p), banaan (vers van de boom), indischee kippen eitjes, ...). Daarna hadden we een afspraak met Jansi (de vrouw van Camille). Met haar zijn we de stad ingetrokken (Pondicherry), want voor onze stage zijn we verplicht van shuri te dragen... Je kan Mieke en ikzelf al bewonderen met deze kledij op de foto. Daarnaast hebben we ook een sari gekocht, deze dragen zo voor speciale gelegenheden. Momenteel hebben Shari, Annelore, Tina en Hannelore nog geen shuri omdat deze nog op maat gemaakt moeten worden. . .

Dus rond 10 uur vertrokken we richting Pondicherri in een rikscha. Heel de rit naar daar was een overlevingstocht op zich! Het Indische verkeer is volgens ons een synoniem voor chaos. Na 20 minuten kwamen we toe in de stad en zette de chauffeurs ons af voor de deur van de winkel, waar we de kledij en stoffen konden kopen.






Daarna zijn we samen met Jansi over de lokale markt gelopen (deze vindt enkel plaats op zondag). En ten slotte zijn we na deze vermoeiende shopmiddag ergens iets gaan eten.

Namiddag

In de namiddag hadden we een afspraak met de klerenmaakster en met Mr. Charles.
Mr. Charles is de directeur van de school waar we les zullen geven. Hij kwam op vraag van Camille even langs om kennis te maken en enkele praktische zaken af te spreken zoals: hoe we naar de school zouden gaan, aan wie we zullen lesgeven,....

Avond

Als afsluiting van een mooie, drukke dag zijn we met alle vrijwilligers lekkere pizza gaan eten (ja lekker toch dat indisch eten, lol) Groetjes van ons allemaal! En tot het volgende blogbericht met meer nieuws over ons schooltje!

Wij zijn er.. lekker warm!!!

Wennekom (Welkom)

Zo hier ons allereerste blogbericht live @Aurovilla (Pondycherry). Momenteel is het hier 9.20 uur (4,30 uur later dan bij jullie). We hebben net genoten van een ontbijt buiten op terras in de warme maar dan ook heel warme zon (30graden). Zo hier even een kort reisverslag.

@Zaventem

We zijn opgestegen rond 11.40 in een luxueus vliegtuig (ieder had een eigen tv'tje, denkentje, kussentje, lekker eten,...). Toen we hoog boven de wolkjes vlogen hebben we allemaal onze post geopend. En we kunnen maar één ding zeggen BEDANKT.

@ Chennai

Na een vlucht van 10 uur kwamen we aan in het drukke, bedrukte, warme, chaotische,...Chennai. Daar moesten we eerst op onze bagage wachten en daarna opzoek gaan naar onze 'Taxi-driver'. Dit leek niet zo'n gemakkelijk opdracht want buiten was het een overwelming van bordjes en hitte (moest ik er van Annelore aan toevoegen!). Als laatste in de rij stond onze 'taxi-driver'. We volgden hem doorheen de hectische parking naar de auto, waar onze bagage vakkundig werd opgestapeld. (Foto's vind je hier onder terug).

@Aurovilla

Na een bewogen rit door het indische ''verkeer''(= tientallen bijna-botsingen, overdereven getoeter, geflikker met de lichten, slalommen, koeien vermijden,...) van bijna 2 uur kwamen we toe in ons verblijf. Jammergenoeg slapen we momenteel niet met z'n 6n in 1 gebouw. Mieke, Hannelore, Shari en Tina slapen in het kantoor van Amaïdi en Annelore en Ik in het Amaïdi Guesthouse. Hopelijk slapen we binnenkort allemaal tesamen.

Wat we nog even zeggen wilden met ons gaat dus alles prima en groetjes aan iedereen... hieronder vind je alvast enkele foto's.